Op 44 jarige leeftijd (ik ben nu 51 jaar) kreeg ik de diagnose borstkanker, triple negatief met uitzaaiingen in de lymfeklieren rondom sleutelbeen en diep in de oksel. Een gebied waar de chirurg niet kon opereren.
Ik heb eerst chemotherapie ondergaan, 6 x de TAC kuur. Gelukkig bleek uit het borstweefsel wat bij de BB operatie weggenomen is dat ik complete pathologische respons had. Mijn borst en ook het gebied met lymfeklieren borstbeen, oksel en sleutelbeen zijn extra met boost bestraald.
Uit genetisch onderzoek zijn geen aanwijzingen gekomen voor genetische belasting.
Toen ik de diagnose kreeg was mijn dochter 10 jaar oud, en mijn “cadeau” zonen die fulltime bij mijn man en mij woonden waren 19 en 16 jaar. Ik had een druk gezin en een drukke baan bij een farmaceut.
Het was een hele heftige tijd, omdat mijn kans om dit te overleven niet zo groot was; bij triple negatief en al uitzaaiingen vergevorderd in de lymfeklieren zie je de artsen allemaal bezorgd kijken. Ik ben heel ziek geweest van de chemokuren maar wist dat het noodzakelijk was.
Tijdens het einde van mijn eerste ziektejaar ben ik tijdens een reorganisatie boventallig verklaard bij mijn werkgever (net als alle andere collega’s in dezelfde functie). Dat heeft mijn kans om te re-integreren ernstig belemmerd. Er was geen functie meer en ook geen passende duurzame oplossing. Uiteindelijk ben ik na 2 jaar ziek uit dienst gegaan en kreeg ik een WIA uitkering toegekend.
Er zijn geen aanwijzingen dat ik uitzaaiingen heb, in dat opzicht beschouw ik mezelf als een “overlever”. Ik ben dankbaar en vol vertrouwen dat ik 6 jaar na diagnose ben. Ondanks de beperkingen in concentratie, denken, geheugen en energie, die ik op sommige dagen als heftig ervaar.
Ik heb de ervaring gehad dat ik veel zelf uit heb “moeten” zoeken. Bijvoorbeeld hulp van Stap.nu bij re-integratie en spoor 2. En zonder wanhopig te zijn of te willen klinken, heb ik veel geprobeerd om mijn kwaliteit van leven op cognitief vlak te verbeteren (mindfulness, cogmed werkgeheugentraining, revalidatie heel kort traject, psychosomatische therapie).
Ik haal voldoening uit zorgen voor mijn gezin, mijn bejaarde moeder. Ik sport en wandel zeer frequent om fysiek sterk te blijven.
Daarnaast doe ik vrijwilligerswerk bij de Borstkankervereniging Nederland, en bij het Inloophuis Midden Brabant.
Reactie plaatsen
Reacties