Begin maart 2020 werden wij de trotse ouders van onze eerste kleine wondertje. In mijn kraamweek ging Nederland op slot vanwege het Corona virus. Dat betekende even flink schakelen voor ons, mijn verlof zou er totaal anders uit gaan zien nu alles waar we altijd fanatiek aan meededen stil kwam te liggen en er ook geen kraamvisite kwam. Totdat ik 3 weken na de geboorte van ons kleine meisje een bult ontdekte in mijn hals.
Ik stuurde mijn huisarts online een berichtje zodat ik er niet onnodig heen zou gaan in deze gekke tijden. Ze vroeg me om even langs te komen en stuurde me door naar het ziekenhuis voor een echo. 2 uur nadat ik bij de huisarts buiten stapte belde ze me met de woorden dat er kwaadaardige cellen waren gevonden. Onze grond zakte onder onze voeten vandaan en onze roze wolk werd heel donkergrijs. Ik bleek lymfeklierkanker te hebben, Hodgkin lymfoom. Uit de PET-CT scan bleek het door mijn hele lichaam verspreid te zitten wat stadium 4 betekende. Het was nog even wachten op een operatie om de diagnose met zekerheid vast te kunnen stellen en daarna zou ik gaan starten met de chemobehandeling.
Hoe kon dat nou? Ik was 28 jaar, net bevallen en de zwangerschap was voorspoedig verlopen. Ik had geen van de andere symptomen. Was wel wat vermoeid maarja wie is dat niet met een druk leven en tijdens een zwangerschap. Heb nooit last van nachtzweten gehad of onverklaarbaar afvallen. Heb geen jeuk gehad of alcoholpijn. Ik kon het niet verklaren. De arts vertelde me dat het er waarschijnlijk al 1.5 tot 2 jaar had gezeten en zich nu pas had geuit door de bult in mijn hals. Wat ben ik blij dat ik toch met de bult naar de huisarts ben gegaan (omdat ik borstvoeding gaf wilde ik het toch even laten checken) en dat de huisarts het (ondanks de gekke tijd waar we in leefde) goed heeft ingeschat en me heeft doorgestuurd.
Ik heb 6 A(B)VD kuren (12x chemo) gehad, na 2 kuren had ik een tussentijdse scan waarop al niets meer te zien was. Wat waren we verrast en blij dat de chemo al zo snel zijn werk bleek te doen. Een betere tussentijdse uitslag hadden we niet kunnen krijgen. Toch moest ik de resterende 4 kuren ook nog afronden. Na 24 weken chemo was ik klaar en kon ik gaan herstellen. De eindscan toonde dat ik in remissie was, nu kon ik echt mijn oude leven weer gaan oppakken in hoeverre dat mogelijk is in deze gekke tijden. Inmiddels heb ik ook de eerste 3 maandelijkse controle al gehad en deze was goed. Ik heb mijn revalidatie traject net afgerond en ben net begonnen met re-integreren op mijn werk.
Ik heb voor mijn ervaringen een instagrampagina (@kanker_als_kraamcadeau) aangemaakt waarmee ik hoop mensen, die op zoek zijn naar ervaringen, wat steun kan bieden.
Reactie plaatsen
Reacties