In een vorig leven werkte ik als verslaggever/fotograaf op paardensportevenementen. Die 'ik' is Rosan, 44 jaar en ik woon nabij een klein dorp in het zuidoosten van Friesland. Paardensport heeft nog steeds mijn grote belangstelling, het lukt echter niet meer om daar qua schrijven/fotografie volop voor te gaan.
Want in januari 2016 kreeg ik de diagnose lymfklierkanker (Hodgkin Lymphoma IV). Door een chemo-behandeling (ABVD) van 12 giften raakte ik gelukkig in remissie. Helaas herstelde ik niet goed van de behandeling. Omdat schrijvers nou eenmaal moeten schrijven begon ik in 2017 mijn blog 'Rosan in Remissie', over leven na kanker. Dat bleek een goede zet, vooral de herkenning en erkenning over en weer is erg fijn.
Hoewel ik af mij wel bezwaard kan voelen ten opzichte van mensen die ongeneeslijk ziek zijn, voel ik ook heel sterk dat het nodig is om het leven na kanker onder de aandacht te brengen. Voor mij was het een grote klap om te beseffen dat mijn leven totaal anders eruit ziet dan voor kanker.
Niet dat ik had verwacht dat na twaalf chemo's alles hetzelfde zou zijn, maar de impact was veel groter dan verwacht. En niemand die mij daarop voorbereidde, het verloop na een behandeling is blijkbaar te divers.
Maar ik leef! En dat besef en die dankbaarheid geven elke keer weer motivatie en kracht om niet te blijven hangen in negativiteit. Ik geniet nog steeds van het leven, probeer doelen na te streven en schrijf dus over leven na kanker. Mijn meest gelezen blogpost is deze.
Afgezien van de tips en tops, geeft het ook mooi weer over welke thema's ik in mijn blog over leven na kanker schrijf. 'Rosan in Remissie ' vind je op Wordpress, Facebook, Instagram en Pinterest.
Reactie plaatsen
Reacties